Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Singapore sling: ωδή στο μηδενισμό

«Ηταν αργά το βράδυ κι ακουμπισμένος στο πλάι ενός αυτοκινήτου είχα πιάσει κουβέντα με τα υπολείματα μιας μπουκάλας...»
Ένα βιβλιό-οδηγός για bartenders υποστηρίζει οτι "καμία συζήτηση για τα coctails δεν είναι πλήρης αν δεν περιλαμβάνει το Singapore Sling". Ομοίως, καμία συζήτηση για το έργο του Νίκου Νικολαΐδη δεν μπορεί να είναι ολοκληρωμένη χωρίς αναφορά στο σεξουαλικο-διαστροφικό φιλμ-νουάρ Singapore Sling: ο άνθρωπος που αγάπησε ένα πτώμα. Μια ταινία χωρίς αρχή, μέση και τέλος, γεμάτη με σκηνές ουρολαγνείας, αιμομιξίας και εμετού μέσα σε ένα σύννεφο απο λευκές δαντέλες και S&M αξεσουάρ...Μια ταινία όπου, καταργώντας εντελώς τα προσχήματα, η δεξιοτεχνία του Νικολαΐδη καταφέρνει να παραπέμψει σε ένα ψυχογράφημα μιας κοινωνίας νοσηρής, άπληστης και βέβηλης, κενής νοήματος. Και η ζωή τίποτε παραπάνω από ένα παιχνίδι εξουσίας, υποταγής και παραίτησης όπου τα όρια μεταξύ νικήτών και χαμένων είναι τόσο δισδιακρίτα όσο φαίνονται...Για γερά στομάχια!

Διάβασε περισσότερα εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου