Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Ένα στόμα φωνάζει πως δεν θα με πείσεις με χίλια τεχνάσματα...

Photobucket

via athens.indymedia

ίσως, ίσως η φούσκα της δημοκρατίας μας έχει σκάσει (εδώ και καιρό). ήρθε η ώρα να φτάσει και το τέλος της. νισάφι πια με την υποκρισία, τον παραλογισμό, την αδικία, τη φτώχια, την κακομοιριά, το βιασμό της ψυχής και των ονείρων μας. νισάφι πια με τη υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας (τύφλα να 'χουν οι διεθνείς συνθήκες). τίποτα δε μας αγγίζει πια, όλα συμβαίνουν έξω από μας κι όμως είναι όλα γύρω και μέσα μας. έχουμε εσωτερικεύσει το φόβο και την τρομοκρατία, τον ατομικισμό. εγώ ελπίζω να τη βολέψω (κι όμως.. το ξέρω ότι δε θα τα καταφέρω κι ας χώνω το κεφάλι μου όλο και πιο βαθειά μες το τσιμέντο).
οι πανανθρώπινες αξίες ας έρθουν ξανά στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου μου κι ας μου φωτίσουν το δρόμο.
καλό κατευόδιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου